اضطراب در کودکان
ترجمه مقاله اضطراب در کودکان:
« خانم فرانچسکا کولتررا» ویراستار وبلاگ سلامت دانشگاه هاروارد آمریکا و نویسنده و ویراستار ارشد محتوا برای انتشارات سلامت دانشگاه هاروارد است. او یک نویسنده و برنده جایزه پزشکی و یکی از نویسندگان کتاب های( Living Through Breast Cancer و The Breast ) شناخته می شود. یکی از مقاله‌های ارزشمند این نویسنده سلامت، در خصوص اضطراب در کودکان، نشانه‌ها و روش های درمانی است؛ که امیدواریم با ترجمه این مقاله، چراغ راهی برای آگاهی شما والدین عزیز باشیم.
مقدمه:
مشکل اضطراب تمام گروه های سنی از جمله کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. براساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تقریباً 7.1 درصد کودکان 3 تا 17 ساله دچار مشکل اضطراب هستند .
اگر متوجه افزایش ترس، استرس و نگرانی در کودک خود شده‌اید، ممکن است کودک شما با اختلال اضطراب روبرو شده باشد؛ بنابراین توانایی شناسایی علائم و نشانه ها، اولین قدم اساسی در شما با نشانه های اضطراب است. اضطراب سابقه دیرینه ای دارد و در عین حال که با ترس شباهت دارد؛ اما موقعیتی است که خطر حاد ندارد؛ بلکه فرد آن را چنین می پندارد. مشخصه اصلی آن برانگیختگی هیجانی و فیزیولوژیکی در واکنش به ادارک مفرط تهدید یا خطر است. اضطراب مبهم است در حالی که ترس به دلیل مشخص بودن منشاء آن، چندان مبهم نیست. مثلا بارها دیده شده که کودک و نوجوانی با علائم اضطراب مراجعه می کند؛ اما دلیل آن را نمی داند و گاهی دیده شده که کودکی به شدت از سوسک می ترسد که با مشخص بودن منبع ترس، دلیل آن واضح است.
تشخیص کودک مضطرب با نشانه‌های ساده:
خانم فرانچسکا کولتررا ، سردبیر وبلاگ سلامت «دانشگاه هاروارد» در مقاله‌ای که در این وبلاگ منتشر کرده است در خصوص اضطراب در کودکان و نشانه ها آن چنین می گوید:
«اضطراب جدایی، اضطراب اجتماعی و فوبیای خاص انواعی از اضطراب و البته قابل تشخیص هستند؛ کودکی که گریه می کند و به والدینش می چسبد و یا کودکی که از رفتن به داخل مهد کودک خودداری می کند، به نوعی کودک مضطرب است.
یک کودک مضطرب اجتماعی نگران شرکت در جشن تولد است؛ زیرا با خود می گوید:«هیچ کس با من بازی نمی کند.» یا یک کودک آنقدر از حشرات وحشت دارد که تفریح ساده تابستانی مانند قدم زدن در طبیعت، حفاری در خاک یا گردش در پارک برای او غیرممکن است.»
تعطیلات تابستان و ایجاد اضطراب در کودکان:
او در خصوص بروز این مشکل به صراحت به زمان های بدون برنامه یا پر از برنامه، مانند تعطیلات تابستان اشاره دارد و در این باره می گوید:
«در حالی که تعطیلات تابستان برای کودکان پیش دبستانی و دبستانی فرصتی خوشایند برای دوستی یابی و فعالیت‌های جدید فراهم می کند؛ اما می‌تواند باعث ایجاد اضطراب در کودکانی شود که از زمان بدون ساختار، تغییر در وضعیت زندگی، شرکت در کلاس های متعدد یا نداشتن برنامه خاص احساس ناراحت می کنند یا دچار اضطراب می شوند».
علائم جسمی، روحی و روانی اضطراب در کودک:
خانم «کولتررا» می گوید: ضربان قلب، تنفس سریع، عرق کردن، عضلات منقبض، حالت تهوع و ترس از علائم آشنای اضطراب هستند که با واکنش هایی چون « جنگ، گریز، ناشی از تهدیدهای واقعی یا خیالی همراه است». کودکان مضطرب ممکن است از فرد وابسته خود جدا نشوند یا دچار اختلالات خواب شده، گریه کنند یا کابوس ببینند و سردرد یا معده درد نیز داشته باشند.
اضطراب فلج کننده:
اما همه چیز اضطراب بد نیست. خانم «کولتررا » به نقل از دکتر «مونا پاتر»، مدیر پزشکی برنامه تسلط بر اضطراب مک‌لین و خدمات سرپایی کودکان و نوجوانان مک‌لین ، می‌گوید:
«اضطراب می‌تواند به ما انگیزه دهد یا به ما در اجتناب از خطر کمک کند،«مشکل زمانی است که اضطراب از کنترل خارج می شود و تصمیماتی برای ما می گیرد که دیگر مفید نیستند – شاید حتی فلج کننده باشند» در آن مرحله، اضطراب عادی ممکن است به یک اختلال اضطراب تبدیل شده باشد.
انواع اضطراب شایع در کودکان:
نویسنده وبلاگ سلامت «دانشگاه هاروارد» به انواع اضطراب از جمله اضطراب جدایی، اجتماعی و فوبیای خاص اشاره می کند.
او می گوید:« در اضطراب جدایی، کودک هنگام جدایی از والدین و مراقبان خود بسیار مضطرب و ناراحت است. از حضور در مهد یا مدرسه، هنگام خوابیدن یا بازی کردن احساس ناراحتی کرده وخیال می کند در هنگام جدایی اتفاقات بدی برای خود یا عزیزانش می افتد.
اضطراب اجتماعی نیز ترس شدید از موقعیت های اجتماعی است. کودک بسیار مضطرب و نسبت به رفتار دیگران حساس بوده و نگران قضاوت شدن یا تحقیر شدن است.
فوبیای خاص ترس شدید و غیرمنطقی ناشی از یک موقعیت یا چیزخاص، مانند رعد و برق، حشرات و یا حیوانات است.»
آسیب پذیری کودکان در مقابل اضطراب:
وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی برخی از کودکان را در برابر اضطراب آسیب پذیرتر می کند؟ می گوید:
«اضطراب ممکن است با ترکیبی از دلایل مختلف، از ریشه های عمیقی در وجود کودک سرچشمه گرفته باشد.
عوامل بیولوژیکی، مانند ژن ها و ساختار نرون های مغزی
عوامل روانشناختی، مانند خلق و خوی و راهبردهای مقابله ای
عوامل محیطی، مانند فرزند پروری مضطرب، تجارب و محیط نگران کننده دوران کودکی از جمله این موارد است.
گاهی اوقات، اضطراب ناشی از عوارض جانبی مصرف دارویی خاص است که در این رابطه باید با پزشک کودک مشورت کنید».
اضطراب گاه به گاه طبیعی است. اما اگر اضطراب باعث می شود کودک شما فعالیت های خود را محدود کند و اغلب اوقات از انجام کارهای روزانه اجتناب کند، با پزشک اطفال خود صحبت کنید
درمان اضطراب در کودکان:
فرانچسکا کولتررا، سردبیر وبلاگ سلامت دانشگاه هاروارد در بخشی از مقاله خود به مشکل ساز شدن اختلالات اضطراب در رشد کودک اشاره می کند و می گوید:
«اضطراب گاه به گاه طبیعی است. اما اگر اضطراب باعث می شود کودک شما فعالیت های خود را محدود کند و اغلب اوقات از انجام کارهای روزانه اجتناب کند، با پزشک اطفال خود صحبت کنید؛ زیرا یک اختلال اضطرابی شدید می تواند رشد کودک را به تاخیر بیاندازد یا از مسیر خارج کند.»
درمان اضطراب وعوامل تحت تاثیر آن:
«فرانچسکا کولتررا» در این خصوص به روش های درمانی از دیدگاه دکتر پاتر اشاره می کند و می گوید:
بسته به مرحله رشد، سطح و نوع اضطراب، درمان ممکن است متفاوت باشد. و شما به عنوان والد باید متخصصان بهداشت روان کودک، روانپزشک، روانشناس یا مددکار اجتماعی کمک بگیرید.
این متخصصان می توانند به والدین و کودکان کمک کرده و از روش درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده کنند؛ یک درمان بسیار موثر که افکار و رفتارهای مضطرب را برطرف می کند.
دکتر پاتر می‌گوید: «برای مثال، ممکن است کودکان را تشویق کنیم که «تفکر کارآگاهی» را برای گرفتن ، بررسی و تغییر افکار مضطرب تمرین کنند. ما همچنین آنها را تشویق می کنیم تا به محرک های اضطراب آور نزدیک شوند، نه اینکه از آن اجتناب کنند.»
تکنیک های «ذهن آگاهی» و استفاده از داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی نیز ممکن است مورد بحث قرار گیرند. البته اغلب ترکیبی از رویکردها بهترین کار را دارد.
راه‌حل‌های پیشنهادی به والدین برای مدیریت اضطراب
وی راه هایی را نشان می دهد که والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا مدیریت اضطراب را یاد بگیرند که از جمله آن شخصی سازی و بیرونی سازی، پیش نمایش موقعیت های اضطراب آور، اعتماد به نفس والدین و الگو برداری صحیح کودکان از رفتار از جمله این موارد است.
وی در خصوص روش های پیشنهاد شده می گوید:
«از فرزندتان بخواهید که نامی برای اضطراب بگذارد. کودک شما نیز می تواند از اضطراب نقاشی بکشد. سپس به فرزندتان کمک کنید تا اضطراب را زمانی که بروز می‌کند، تشخیص دهد. مثلا «آیا هیولای دندان‌های سیخ‌دار و بنفش به شما می‌گوید کسی نمی‌خواهد با شما بازی کند؟» برچسب زدن و فاصله گرفتن از اضطراب می‌تواند به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد که رئیس آن باشد.»
پیش نمایش موقعیت های اضطراب آور:
«ملاقات با مشاوران یا گشت و گذار در مکان های جدید را نیز می تواند موثر باشد.»
اعتماد به نفس والدین و الگو برداری کودکان از آن:
«کودکان تحت تاثیر رفتار والدین هستند. آنها اضطراب منتشر شده از والدین را درک کرده و ثبت می کنند؛ بنابراین سعی کنید از طریق کلمات و زبان بدن به آنچه که انجام می دهید، توجه داشته باشید. در صورت لزوم روی تعدیل واکنش های بیش از حد اضطرابی خود کار کنید.»
دنیای خود را به خوبی برای کودک روایت کنید:
«کودکان در حال کدگذاری بر روی جهان پیرامون خود هستند. دکتر پاتر می‌گوید: « در دوران کودکی، مغز کودک مانند اسفنج است و همه چیز را در خود می‌برد؛ بنابراین ما با روایتی که می‌سازیم به آنها می فهمانیم که «آیا دنیا مکانی امن است یا جایی خطرناک که من باید همیشه در آن مواظب باشم؟»
اجتناب از موقعیت های ناراحت کننده، اضطراب را به طور موقت کاهش می دهد و بعد از مدتی در جای دیگر ظاهر می شود. توضیحات منطقی نیز کارساز نخواهد بود؛ زیرا مرکز هیجانی مغز که به عنوان «سیستم لیمبیک» شناخته می شود، به زمان و ابزاری نیاز دارد تا به اندازه کافی آرام شده تا مرکز تفکر (شناختی) مغز دوباره به روز شود.»
به جای اجتناب، ابزارهای تحمل پریشانی را امتحان کنید:
«یک کودک ممکن است در زمان اضطراب صورتش را با آب سرد بشوید. دیگری از پله ها بالا و پایین بپرد تا انرژی منفی را از بین ببرد، یا ماهیچه هایش را منقبض و شل کند. یا با نگاه کردن به اطراف برای یافتن هر رنگی در رنگین کمان، حواس خود را پرت کند.»
قرار گرفتن در معرض موقعیت های اضطراب آور را تمرین کنید:
«قرار گرفتن تدریجی در معرض موقعیت های اضطراب آور، به تشکیل ساختار مجدد ارتباط نورون ها مغزی فرد مضطرب کمک می‌کند و به کودک نشان می‌دهد که می‌تواند در لحظات مضطرب به خوبی عمل کند.»////
ترجمه شده توسط گروه نویسندگان مجله اینترنتی «کومامانا»
Visits: 12
