دسته بندی: مراقبت

15 آبان 1403 0 دیدگاه

اهمیت تغذیه برای دانش آموزان

لاله ستوده کارشناس ارشد تغذیه،  از دانشگاه علوم پزشکی شهید‌بهشتیِ تهران

سوال اول : خانم دکتر بفرمایید که مصرف وعده صبحانه برای دانش‌آموزان چقدر اهمیت داره و چرا ؟؟؟

تمام وعده‌های غذایی بخصوص وعده صبحانه برای کودکان بسیار مهمه چون شروع روز باید با دریافت کالری و انرژی باشه و خوب شروع بشه که هم فرزند شما ریزه‌خواری نکنه و تنقلات با کیفیت پایین رو نخوره و  هم برای شروع روزش بعد از چند ساعت خواب، انرژی کافی رو داشته باشه.

صبحانه وعده  مهم و موثری برای یادگیری بهتر مهارت‌ها و مطالب ارائه شده است و فرزند شما در طول روز فعال‌تر و شاداب‌تره.

صبحانه خوردن مداوم مهم‌تر از هرچیزیه و اگر  به‌صورت عادت برای کودک دربیاد،  به مرور که بزرگ میشه ریسک بسیاری از بیماری‌ها چون دیابت، چاقی براش کم میشه…

سوال دوم : بهترین زمان مصرف صبحانه برای کودکان چه زمانی است ؟

بهترین زمان مصرف صبحانه بین ساعت ۶ تا ۸ صبحه و حداکثر ساعت ۹ صبح، درروزهای تعطیل  اگه فرزند شما تمایل به خوابیدن بیشتر داره بهتره ساعت هشت و هشت و نیم بیدارش کنید؛ صبحانه رو بخوره و بعد از یک ساعت از صبحانه خوردن، اگه دوست داشت میتونه دوباره بخوابه:

سوال سوم : گنجاندن چه مواد غذایی در صبحانه برای دانش آموزان  مفیده و چرا؟؟

بهتره تو همه وعده‌های غذایی بخصوص صبحانه از   پنج گروه زیر استفاده شه

_غلات : نان، برنج، غلات صبحانه و

_گوشت ها و مواد پروتئینی: حبوبات، تخم مرغ، پنیر، گوشت و مرغ و

_ لبنیات: شیر، ماست چکیده، ماست و غیره

_ دانه‌های روغنی و مغزیجات: گردو،پسته، بادام،

بادام زمینی، کره بادام زمینی، ارده و غیره

_میوه‌ها و سبزی‌ها :

سیب درختی، گلابی، موز، خیار ، گوجه، انواع کاهو، سبزی خوردن و غیره

نکته: خوردن یه لیوان آب یا  یه سیب درختی یا گلابی، قبل صبحانه میتونه نقش مهمی در سلامتی فرزندان عزیزتون داشته باشه

سوال چهارم: کدام یک از مواد غذایی به سلامت مغز دانش آموزان کمک می‌کند ؟

مواد پروتئینی و مغزیجات چون حبوبات، تخم‌مرغ، گردو  پسته، بادام، بادام زمینی میتونه برای سلامت مغز و یادگیری بهتر بچه‌ها بسیار مفید باشه.

البته میتوان از عسل یا خرما به مقدار کم در کنار صبحانه استفاده کرد ولی در مجموع بهتره وعده صبحانه شیرینی نداشته باشه و بیشتر از گروه های غذایی اصلی که در سوال قبل نام برده شد استفاده بشه

سوال پنجم : چه مواد غذایی برای دانش آموزان مضر و ممنوع است ؟؟

مصرف شیرینی زیاد حتی خرما و عسل هم اگه مصرف شون از حد تعادل خارج بشه بسیار مضره و بیشتربن لطمه رو به  بچه‌ها میزه چون ذائقه رو به سمت خوردن شیرینی‌جات سوق میده  و ریسک  بیماری‌های مزمن مثل دیابت و قلبی عروقی و کلیوی رو زیاد میکنه

:بچه‌ها به خوردن تنقلاتی مثل بیسکویت و  پفک علاقه دارن چطوری باید با این موضوع برخورد کنیم

مصرف تنقلاتی چون پفک، پف فیل، چیپس ، آب‌میوه ها حتی طبیعی و انواع کیک و بيسکوئيت باید محدود شه (حداکثرهفته‌ای یکبار) و همون مقدار کم هم باید از بيسکوئيت های سبوسدار  و جو و یا شیرینی‌های خرمایی استفاده بشه .

:غذاهای فرآوری شده  مثل سوسیس و کنسروی چگونه باید برای بچه ها مصرف شود؟؟ انواع فست فود، غذاهای کنسروی و سرخ‌شده، سوسیس، کالباس، انواع نوشابه، کله پاچه حداکثر ماهی یک بار مجاز است

ببخشید خانم دکتر ؛

سوال ششم: لطفا بفرمایید بچه هایی که به خوردن صبحانه علاقه ندارند چه مشکلاتی خواهند داشت؟؟

همونطور که گفته شد هیچ وعده غذایی نباید حذف بشه بخصوص صبحانه، حذف صبحانه در کودکان باعث کاهش سطح انرژی و هوشیاری در طول روز میشه، همینطور می‌تونه باعث افت قند یا فشار خون بشه کودک به اندازه کافی نمی‌تونه فعال باشه و یا برعکس باعث میشه کودک از شیرینی‌جات و تنقلات غیر مفید استفاده کنه و باعث افزایش وزن،  افزایش احتمال دیابت و فشار خون بشه و از طرفی به دلیل خوردن تنقلات ناسالم از خوردن ناهار هم امتناع کنه و دچار کمبود مواد مغذی بشه

سوال هفتم: چند نکته برای جلوگیری یا درمان بد غذایی کودک؟

_🍀 حساسیت و توجه زیادی به این قضیه نشان ندهید و کودک را تا حدودی رها کنید؛ اجازه بدهید گرسنه شود و خودش از شما غذا طلب کند.

🌼 _در مورد نحوه غذا خوردن سخت نگیرید و در صورت مصرف غذای مغذی یا صبحانه خوردن و امثالهم او را تشویق کنید.

🌺_هر وعده یک غذا بپزید حتی اگه به خوردن آن تمایل زیادی نشان نمیدهد.

🌿_در برخورد با وی برای غذا خوردن، قاطع، آرام و مهربان برخورد کنید

🪴_ از متخصص تغذیه بخواهید  برنامه غذایی سالم و اصولی برای وی تنظیم کند و با صحبت کردن با کودک شما متقاعدش کند از برنامه پیروی کند و خود در این امر با پیروی از برنامه، او را تشویق به رعایت نکات اصلی برنامه کنید.

🌹_ خودتان الگوی تغذیه ای سالم داشته باشید بچه ها به عمل بیشتر از حرف توجه میکنند.

🌷_در تهیه غذا و نحوه مصرف آن سلیقه‌ و خواسته‌ش را در نظر بگیرید اغلب کودکان در جمع همسالان خود بهتر غذا میخورند..

سوال هشتم : وعده نهار چقدر اهمیت دارد ؟ و به چه دلیل بچه ها از خوردن بعضس از مواد غذایی امتناع می کنند؟

بقیه وعده‌های غذایی،  مثل ناهار و شام، مثل  صبحانه مهم هستند و بهتره سر ساعت‌های مشخص مصرف شوند.🍚🍚🌯🌮

بطور کلی موادغذایی باید حداقل در شش وعده به بدن برسه؛  سه وعده اصلی و سه میان وعده،

🍰🍰 اغلب مصرف تنقلات چه مفید و غیر مفید، نزدیک زمان مصرف ناهار میتونه عامل اصلی عدم تمایل به ناهار خوردن باشه،

یکی از مهمترین دلایل امتناع فرزند شما از غذای خاص؛ 👈👈👈 الگو برداری از یکی از عزیزانش هست.
بخصوص پدر ، مادر یا خواهر و برادر بزرگتر.

❤️❤️ یکی از دلایل دیگه میتونه طرز تهيه غذا باشه که با تغییراتی در نحوه پخت و یا دیزاین بهتر غذا میتونین پذیرش رو از طرف کودک بالا ببرین…

با تشکر از وقتی در اختیار ما قراداده اید….

Visits: 0

19 تیر 1402 0 دیدگاه

چگونه اضطراب کودک را کم کنیم؟؟

بسیاری از کودکان امروزی دچار اضطراب و آسیمگی هستند و مسلما برای والدین آنها بسیار دردآور است ببینند فرزندشان از موضوعی ناراحت یا نگران است.
اگر فرزند شما هم این مشکل را دارد، می توانید با راهکارهایی که در ادامه توضیح داده ایم، به آنها کمک کنید.
ابتدا باید به استرس های اخیر او توجه کنید. ببینید ناراحتی و نگرانی کودک در نتیجه چه چیزی بوده است. به طور مثال، رفتن به مدرسه جدید، متولد شدن خواهر یا برادر کوچک تر یا نداشتن رابطه نزدیک با اطرافیان. اگر عادت دارید بالای سر کودک می ایستید و با او صحبت می کنید، بهتر است زانو بزنید تا هم قد یکدیگر شوید و سپس در مورد مشکلاتش از او سوال بپرسید. شاید فرزند شما مثلا مشکل لوزه دارد و باید عمل شود و این جراحی باعث هراس او شده است و خشم خود را سر مسایل دیگر خالی می کند. یا غمگین و هراسان می شود و در خود فرو می رود. هنگام کمک به کودکان برای نداشتن استرس، نباید او را مجبور کنید که هنگام صحبت با شما نباید نگران  چیزی باشد. این نوع مکالمه می تواند احوال او را بدتر از پیش کند. بهتر است از روش «شنیدن فعال» استفاده کنید: هنگامی که کودک با شما صحبت می کند مستقیما به او نگاه کنید، حرف های او را درک و سپس به روش خودتان، حرف هایش را برای او تکرار کنید. به طور مثال، «من تصور می کنم قرار ملاقات فردا با دکتر باعث شده تا عصبی بشوی.»

حتما در نظر داشته باشید که شما باید مشکل فرزند خود را درک کنید و هرگز نباید او را تحقیر کنید. در ضمن، باعث افزایش احساس ترس او هم نشوید. به طور مثال، اگر فرزند شما برای ایفای نقش خود در تئاتر مدرسه دچار اضطراب شده است، شما نباید با گفتن اینکه همه والدین بچه ها هم در سالن حضور دارند و او را تماشا می کنند، به ترسش دامن بزنید. یا مثلا هنگامی که عصبی و بی حوصله است از او نخواهید تا دیالوگ نقش خود را برای شما از حفظ بخواند. این کارها این احساس را به کودک منتقل می کنند که شما متوجه شده اید او ترسیده است و این مساله برای کودک چندان خوشایند نیست. والدین نباید از موقعیت هایی که موجب هراس و اضطراب کودکان می شود، دوری کنند. به طور مثال، برخی از کودکان از عروسک های بزرگی که جلوی فروشگاه ها یا رستوران ها می ایستند و تبلیغ می کنند، می ترسند. مادر و پدر این کودک نباید او را فورا از محل دور کنند، بلکه باید دست فرزند خود را بگیرند و با هم نزدیک آدمی شوند که لباس مثلا خرس یا خرگوش پوشیده است. وقتی کودک در کنار شما باشد و مطمئن شود از او محافظت می کنید با اضطراب کمتری به عروسک نزدیک می شود و شاید پس از چند دقیقه همه نگرانی او از بین برود.
یکی دیگر از روش های مقابله با اضطراب کودکان، حرف زدن در مورد نگرانی ها است. به طور مثال، اگر فرزند شما نخستین روز مدرسه اش است و اضطراب و ترس زیادی دارد، با او در مورد محیط مدرسه صحبت کنید. در مورد اتفاق هایی که ممکن است برای او پیش بیاید حرف بزنید و روش کنار آمدن را نیز به او آموزش دهید. همچنین، به او بگویید در مدرسه دوستان جدید بسیاری پیدا خواهد کرد و لحظه های شادی خواهد داشت. باید به این نکته توجه داشته باشید که هدف شما کم کردن اضطراب و نگرانی در فرزندتان است و نباید ترس های او را از پایه و اساس سرکوب کنید.
اگر اضطراب کودک شما زیاد است، بهتر است با روانشناس یا پزشک کودکان مشورت کنید.

Visits: 14

14 تیر 1402 0 دیدگاه

بدغذایی کودکان

آموزش درست غذا خوردن به بچه‌ها

تصور ذهنی ما درباره کودکان این است که همه آنها به طور ذاتی و طبیعی باید به غذا خوردن علاقه داشته باشند.  زمانی که گرسنه شوند به راحتی سر سفره یا میز بنشینند تا غذایشان را بخورند. اما حقیقت این است که برخی از کودکان برای این که به اندازه ای کافی غذا بخورند؛ نیاز به کمک والدین دارند. در واقع مشکل تغذیه و بدغذایی کودکان، مشکل شایع و نگران کننده ای برای والدین است.
در این مقاله قصد داریم شما را از مهم ترین دلایل بدغذایی کودکان و راهکارهای برخورد مناسب با این مشکل آگاه کنیم.

دلایل بدغذایی کودکان:

ابتدا باید علت بدغذایی یا کم خوراکی کودک خود را بفهمیم. برای فهم علت، زیاد راه دوری نروید، علت را عموما در رفتار و شیوه های فرزندپروری خود راحت تر می توانید پیدا کنید.

در واقع به غیر از علت بیمار بودن کودک، مانند عفوت مجاری ادراری یا بیماری های دیگر، که می تواند بر تغذیه کودک تاثیر منفی بگذارد، سایر علل به مسائل والدینی مربوط می شود. 

برای آنکه کمی در این زمینه کمک تان کرده باشیم، در ادامه، به ذکر چند نوع رفتار که گرایش به کم اشتهایی را در کودک افزایش می دهد، اشاره می کنیم.....

دلایل:

  1. مادر یا دیگر مراقبین کودک به دفعات از غذا به عنوان ابزاری برای تنبیه کودک استفاده می کنند. مثلا او را مجبور می کنند غذایی را که دوست ندارد بخورد، کودک نیز این عمل را می آموزد و لجبازی خود را از طریق غذا نخوردن نشان می دهد.
  2. به ساعات غذا خوردن اهمیت داده نمی شود. رعایت دقیق ساعت غذا خوردن و داشتن برنامه غذایی، به کودک اهمیت خوردن غذا را نشان می دهد.
  3. سخت گیری بیش از حد در آداب تغذیه نیز غذا خوردن را در ذهن کودک تبدیل به عملی ملال آور می سازد. تا حدودی طبیعی است غذا از قاشق کودک بریزد یا تمایل داشته باشد از غذایی بیشتر و از غذایی دیگر کمتر بخورد، بنابراین نباید حتما اصرار داشت هر آنچه و به هرگونه که والدین می پسندند کودک نیز به همان طریق عمل کند. 
  4. وقتی غذاخوردن در محیطی به دور از آرامش و همراه با کشمکش والدین با یکدیگر انجام می شود؛ در این هنگام نمی توان انتظار داشت کودک به حضور در این موقعیت تمایلی نشان دهد. زیرا وقت غذا خوردن، برای او همیشه تداعی کننده مشاجرات والدین خواهد بود. 
  5. برخی مادران بیش از حد نگران غذا خوردن کودک هستند.
    هنگامی که مادر کودک به صورت افراطی نسبت به تغذیه کامل کودک اظهارنگرانی می کنند؛ معمولا با قاشق و ظرف غذا به دنبال کودکان راه می افتند و تصور می کنند با این عمل تغذیه کامل و مورد نظرشان امکانپذیر است. اصرار بیش از حد به غذا خوردن اشتیاق کودک را از میان می برد و کودک از غذا به عنوان شیوه ای برای جلب توجه استفاده می کند.
  6. بی توجهی به استقلال طلبی کودک.
    مخالفت در امر غذا خوردن می تواند نوعی میل به استقلال در کودک باشد. یعنی کودک دوست دارد خودش غذا بخورد و قاشق را به دست بگیرد و اگر مادر روی تمیزی و پاکیزگی بیش از حد تمرکز کند. وسواس داشته باشد که مبادا لباس های کودک کثیف شود؛ یا غذا را روی زمین بریزد؛ یک کشمکش قدرت بین مادر و کودک به وجود می آید.
    از یک طرف مادر می خواهد کنترل اوضاع را به دست بگیرد؛ خودش به کودک غذا دهد و از طرف دیگر کودک اصرار دارد خودش کارهایش را انجام دهد.

بسیاری از والدین از یاد دادن آداب غذا خوردن به فرزندشان کلافه هستند.

آنها آرزوی روزی را دارند که فرزندشان بدون آنکه سس گوجه فرنگی را روی لباسش بریزد؛  غذایش را تمام کند. واقعیت این است که غذا خوردن بچه‌ها تا زمانی که آداب آن را یاد نگرفته باشند؛ برای بسیاری از والدین مانند کابوس است. تا زمانی که شما با عجله و سرپایی غذا بخورید و وقت کافی برای گذراندن شام و ناهار با فرزندتان نداشته باشید؛ نباید منتظر بروز معجزه‌ای در روش غذا خوردن کودک‌تان باشید.

نوشته دکتر سمانه رنجبر متخصص تغذیه

بیشتر غذا خوردن و کمتر بازی کردن
هدف :
وقتی کودک حباب در شیر درست می‌کند شاید حوصله‌اش سر رفته باشد، سیر شده باشد، غذا را دوست نداشته باشد یا فقط شیطانی کند.

– دکتر سمانه رنجبر متخصص تغذیه

در اینجا با  روش‌هایی که می‌تواند به شما کمک کند خود و فرزندتان از خوردن غذا لذت ببرید؛ همراه ما باشید.

جویدن با دهان باز
بچه‌ها علاقه خاصی به خوردن لقمه‌های بزرگ دارند که خب این به آن معناست که آنچه در حال جویدن آن هستند، کاملا مشخص می‌شود.

چطور به هدف برسید؟
وقتی شما از یک قاشق بزرگ استفاده می‌کنید یا با چنگال بزرگ غذا را داخل دهان کودک می‌گذارید؛ قبل از آنکه به دهان برسد کلی مشکل ایجاد می‌کند. خب، چرا نصف آن را داخل بشقاب نمی‌ریزید؟ برای تمام کردن غذا به کودک عجله نکنید. بعضی از بچه ها دوست دارند با دهان پر حرف بزنند دراین گونه مواقع  توضیح دهید که اگر با دهان پر صحبت کند؛ چیزی نمی‌فهمید. به کودک هیجان‌زده‌تان اطمینان دهید که وقتی لقمه‌اش را خورد و قورت داد می‌تواند درباره موضوعی که می‌خواست حرف بزند و شما سراپا گوش هستید.

از خوشمزه نبودن شاکی است؟
کنار گذاشتن غذا، هنگام غذا خوردن این روزها عادت بسیاری از کودکان شده است و نگرانی از احساسی که به غذا دارند، طبیعی نیست. بنابراین این سخت است که تشخیص دهید درباره غذاها دقیقا به چه چیزی فکر می‌کنند. مهارت‌های اجتماعی مسئله‌ای نیست که خود به خود کودک آن را بلد باشد؛ بنابراین شما باید به بهترین شکل آن را به کودک بیاموزید تا بتواند نظرش را درباره غذا درست بیان کند.

چطور به هدف برسید؟
به کودک ۴-۳ ساله‌تان بگویید از کلماتی مانند«اَه» و «ایش» برای غذایی که احساس خوبی نسبت به آن ندارد، استفاده نکند. از او نخواهید دروغ بگوید. بلکه به او عباراتی یاد دهید که کمتر آزاردهنده هستند؛ عباراتی مانند «نه ممنونم، شاید دفعه بعد امتحان کردم» یا«ببخشید به نظرم خوشمزه نمیاد» حتی می‌توانید به فرزندتان کدی را یاد دهید که برای توصیف غذایی که دوست ندارد، استفاده کند.

چطور به هدف برسید؟

یکی از مهم‌ترین اهداف شما ایجاد احساس مثبت نسبت به غذاست.
به همین دلیل بچه‌ها باید بتوانند سر میز سرگرم شوند. فقط باید حواس‌تان باشد چه نوع سرگرمی‌هایی جزء ممنوعیت‌های خانوادگی است. زمانی که کودک بیش از حد مورد انتظار  با غذا بازی می‌کند؛وقت آن است که شما وارد عمل شوید و بگویید: «به نظر می‌رسه غذات رو تموم کردی و دیگه سیر شدی» و غذا را از جلویش بردارید.

لباس‌هایی که کثیف می‌شود

وقتی کودک مدام دست‌های کثیفش را با لباسش پاک می‌کند؛ ممکن است این یک حرکت ناخودآگاه باشد. او به دنبال سریع‌ترین راه برای خلاص شدن از چربی غذاست.

چطور به هدف برسید؟

می‌توانید با دادن جایزه شروع کنید. اگر پسرتان عاشق جمع کردن کارت ماشین است؛ می‌توانید به او پیشنهاد دادن چند کارت را بدهید. به شرط آنکه در طول خوردن غذا از آستین‌هایش استفاده نکند تا صورتش را تمیز کند. کار دیگری که می‌توانید انجام دهید دادن جایزه دستمال طلایی است.  می‌توانید آن را به فردی از اعضای خانواده بدهید که در طول هفته بدون تذکر در سر میز غذا بوده است. روش دیگری که احتمال دارد تاکنون امتحان نکرده باشید؛ این است که هنگام خوردن غذا لباس آستین کوتاه به کودک بپوشانید. به این ترتیب چیزی که همیشه با آن دهانش را پاک می‌کرد دیگر در دسترس نیست.  اگر خواست دست‌هایش را با شلوارش پاک کند می‌توانید شلوارش را دربیاورید. به خاطر داشته باشید این کار را فقط در خانه و فقط تا زمانی که او یاد بگیرد از لباس‌هایش به عنوان دستمال استفاده نکند، انجام دهید. روش دیگر استفاده از دستمال کنار سفره است که بهتر است برای تشویق کودک از دستمال های حوله ای کوچک و جذاب به جای دستمال کاغذی استفاده کنید .

به کار زشتش بی‌توجهی کنید

بچه‌ها آروغ زدن را دوست دارند ولی این اصلا پسندیده نیست. این توجه زیادی را ایجاد می‌کند (از سوی خواهر، برادر و دوستان). بچه‌ها عاشق رفتارهایی هستند که واکنش زیادی ایجاد می‌کند.

چطور به هدف برسید؟

ماموریت شما این است که یک تماشاچی کاملا بی‌حوصله باشید. از آروغ زدنش چشم‌پوشی کنید. درباره موضوع دیگری حرف بزنید. مثلا درباره آب و هوا، کارتان یا دکوراسیون خانه. اگر بچه‌های دیگر نتوانستند خودشان را نگه دارند و خندیدند، او را برای مدت کوتاهی تنبیه و از میز دور کنید.

شما همچنین می‌توانید فشار برابر ایجاد کنید.

یکی از مادران توضیح می‌دهد «وقتی دخترم ۸ ساله بود و مدام آروغ می‌زد به او گفتم چطور وقتی یکی از دخترخاله‌هایش که هم سن او بود و در مقابل ۳ خواهر دیگرش آروغ زد آنها به او گفتند کار بچگانه‌ای انجام داده است. دخترم دخترخاله‌هایش را خیلی دوست دارد بنابراین آروغ زدنش را فراموش کرد.»

غذا نخوردن با دست

 استفاده از وسایل خوردن می‌تواند برای بسیاری از بزرگ‌ترها هم چالش‌برانگیز باشد چه برسد به یک کودک۱۰-۹ ساله. او وقتی گرسنه است تکنولوژی ممکن است دیگر برایش کارساز نباشد. مهارت‌های اولیه میز غذا مانند استفاده از چاقو و چنگال می‌تواند کمی دیرتر خود را نشان دهد.

چطور به هدف برسید؟

  نسبت به وسایلی که کودک می‌خواهد استفاده کند انعطاف‌پذیر برخورد کنید. مثلا اگر فرزندتان یک چنگال بزرگ خواست برایش بیاورید. اگر در به کار بردن چنگال هنوز مشکل دارد؛ سعی کنید فعلا روی قاشق تمرکز کنید. او هرچه بیشتر ببیند که دیگران با چنگال چه غذاهایی را می‌خورند؛ بیشتر دلش می‌خواهد از وسایل استفاده کند.

استفاده از قاشق و چنگال‌های پلاستیک می‌تواند استفاده از این وسایل را راحت‌تر کند.

نشستن روی صندلی:

اگر کودک سرپا غذا می‌خورد یا در حالی که با قطارش بازی می‌کند قاشق غذا را به دهان می‌برد؛ شاید در صندلی که روی آن قرار دارد راحت نیست. وقتی پاهای کودک آویزان باشد؛ برای او سخت‌تر خواهد بود که از دست‌هایش استفاده کند و زمان بیشتری بنشیند.

چطور به هدف برسید؟

اگر لازم بود یک زیرپایی برای او قرار دهید. یا بالشی پشتش بگذارید. به صورت ایده‌آل او  باید در زاویه ۹۰درجه با صندلی قرار داشته باشد.

حواس‌تان باشد چیزی را زودتر از زمان رشد کودک‌تان از او نخواهید.

توانایی کودکان متفاوت است. اما یک کودک ۳ ساله می‌تواند بین ۷ تا ۱۰ دقیقه بنشیند.  

در مورد کودکان ۶ تا۸ ساله کودک باید بتواند زمان غذا خوردن بنشیند. که حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است.

اگر در این سن کودک ایستاده غذا می‌خورد او را مجبور کنید همه غذاهایی را که زمین ریخته جمع کند.

توصیه هایی برای والدین

 نکته مهم این است که:
اگر فرزند شما به راحتی غذایش را می خورد. به غذا خوردن علاقه نشان می دهد و در وزن و قد مشکلی ندارد؛ لازم نیست از روش های به خصوص برای ترغیب غذا خوردن استفاده کنید.

اما در صورتی که کودکی دارید که اگر او را رها کنید؛ به اندازه کافی غذا نمی خورد یا نمی توانید او را تنها برای خوردن غذا یک جا بنشانید؛ این راه ها به کارتان خواهد آمد.

به موارد زیر توجه کنید........................

ابتدا از روش نادیده گرفتن استفاده کنید.

اگر فرزندتان ناگهان علاقه اش را به غذایی از دست می دهد و از خوردن آن امتناع دارد؛ به این موضوع توجهی نکنید. اجازه دهید آنچه دوست دارد را بخورد و آنچه را نمی خواهد را نخورد.  پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذایش را بدون هیچ اشاره و اهمیتی بردارید. اگر مشخص کرد از کدام ماده غذایی بدش می آید؛ در حالی که قبلا آن را می خورده است، حساسیت نشان ندهید.  چند روز بعد دوباره آن ماده را در غذا بریزید. احتمالا غذایش را می خورد چون می داند علاقه نداشتن او توجه کسی را جلب نکرده و باید به دنبال راهی دیگر برای جلب توجه باشد.

بد غذایی را برای بچه ها تبدیل به سلاح نکنید.

مورد دیگری که باید به آن دقت کنید؛ این است که در حضور کودک با دیگران درباره بدغذایی او یا کودکان دیگر صحبت نکنید.

با این کار او را در این مورد حساس خواهید کرد.

بچه ها از این که مرکز توجه شما و صحبت هایتان باشند لذت می برند. بنابراین  ممکن است برای این منظور در غذا خوردن بازی دربیاورند و شما ناچار شوید از این شیوه و نگرانی به عنوان ابزار و سلاحی برای تحت فشار قرار دادن کودک استفاده کنید.

همچنین کار را به آنجایی نرسانید که او حس کند شما برای غذا خوردن او باید دنبالش بدوید.

حس مشارکت کودک را در غذا خوردن تقویت کنید.

در هنگام تهیه غذا، می توانید مشارکت فرزند خود را  هر چند کم، به کار گیرید تا احساس مثبتی نسبت به تهیه غذا در او ایجاد کنید.

برای کودک بشقاب، کاسه و لیوان مخصوص به خودش بخرید.

بهتر است او را هم همراه خود ببرید و اجازه دهید خودش ظرف هایش را انتخاب کند.

همچنین می توانید برای خرید مواد غذایی، به خصوص آنهایی که کودک می خورد، از او کمک بگیرید و اجازه دهید او هم انتخاب کند.

زمان غذا خوردن را مفرح کنید.

برای ایجاد شادی و نشاط و ایجاد احساسات مثبت در کودک به هنگام غذا خوردن می توان از روش های مختلفی استفاده کرد.

برای مثال می توانید یکی دوتا از عروسک هایش را کنار او بنشانید و با اجرای یک نمایش غذای کودک را به او بدهید؛ یا اینکه برای فرزندتان نقاشی بکشید.

عکس خودش را بکشید و با خوردن هر قاشق یکی از اعضای آن را کامل کنید.

مثال : دیگر برای مفرح کردن غذا خوردن این است که هنگام غذا دادن به کودکتان برایش قصه بگویید. یا کتاب بخوانید.

می توانید خاطره ای که کودک آن را دوست دارد، مثل رفتن به پارک را برایش بازگو کنید.

غذا خوردن کودک در جمع همسالان را تقویت کنید.

وقتی بچه ها با هم هستند بهتر غذا  می خورند.

اگر فرزند شما در حال بازی کردن با دوستانش است؛ از آنها بخواهید همه برای غذا خوردن بیایند. یا اینکه غذای شان را به محل بازی شان ببرید.

در این زمان شرایطی را فراهم کنید که فرزند شما با کودکی که اشتهای خوبی دارد و خوب غذا می خورد، همراه شود.

بچه ها معمولا از هم تقلید می کنند. 
ممکن است فرزند شما هم برای امتحان کردن غذا تشویق شود.

در این راستا می توانید از کودک خود یا بچه های دیگر هنگام خوردن غذا ، فیلم بگیرید و بعضی وقت ها این فیلم را برای فرزندتان بگذارید تا او به خوردن غذا تشویق شود. 

به ترجیجات غذایی کودکان خود اهمیت دهید.

هر گاه متوجه شدید دلیل علاقه نداشتن به غذای خاص، طعم و مزه غذا نیست و فقط احساس نامطلوب غذا در زبان و دهان است؛ شیوه تهیه را عوض کنید.

برای مثال اغلب کودکان به هویج خام بیشتر از پخته علاقمندند یا سیب زمینی سرخ کرده را به آب پز ترجیح میدهند. 

بنابراین آن نوع غذایی  را که دوست دارد؛ برای او تهیه کنید.

برخی از مواد غذایی نیز برای کودک، حداقل تا سنین خاصی بسیار بدطعم هستند.

برای جبران می توان از مواد غذایی مغذی تری استفاده کرد اما کودک را مجبور به خوردن آن نوع ماده غذایی خاص نکنید.

در تهیه غذا سلیقه به خرج دهید.

حتما در نحوه غذا دادن به کودک خود به  طعم ، رنگ و ظاهرا غذا دقت کنید.

 در درجه اول باید غذایی را برای او تهیه کنید که او را تحریک کند؛ برای مثال اگر غذای رنگی برایش جذابتر است؛ غذاهایی با رنگ های متنوع برای او تهیه کنید.

همچنین غذا را به نوعی شکل دهید که او دوست دارد. غذاها به شکل انگشتی، رنگی و جذاب برای کودکان مطلوب هستند.

مثلا بیشتر بچه ها فرم پیتزا را خیلی دوست دارند یا اینکه دوست دارند غذا را در دست بگیرند و بخورند.

الگوی سالم تغذیه را مد نظر داشته باشید.

یکی از چیزهایی که مانع خوردن غذا یا میان وعده های مغذی در بچه ها می شود،؛ خوردن تنقلات است.

بهتر است تا حد امکان از خرید و نگهداری اینگونه تنقلات خودداری کنید.

همچنین به یاد داشته باشید مادر، پدر یا خواهر و برادر بزرگتر بهترین الگو و راهنما برای کودکان هستند.

فرزند شما غذاهایی را خواهد خورد که شما می خورید؛  نه آنهایی که به او می گویید بهتر است بخورد.

پس سعی کنید همیشه مواد غذایی مفید خریداری کنید و  رژیم غذایی سالم و متناسبی داشته باشید. 

در زمینه غذا خوردن هم قاطع باشید.

نگران نباشید و باور کنید فرزند شما با یک وعده غذا نخوردن آسیب نمی بیند یا سوءتغذیه نمی گیرد.

پس باقیمانده غذایش را نخورید یا به او شکلات و بیسکویت ندهید.

چون باید بداند اگر غذایش را نخورد؛ چیز دیگری به جای غذا به او داده نخواهد شد.

فقط در هنگام غذا خوردن با سایر اعضای خانواده به او چند گزینه پیشنهاد دهید.

آن هم پیشنهادهای کم زحمت! یعنی اگر غذا سوپ بود و کودک شما دوست نداشت، می توانید خوردن نان و پنیر را به او پیشنهاد دهید.

اما به پختن یک غذای دیگر مشغول نشوید.

در این صورت کودک یا انتخاب ساده دوم را می پذیرد یا پیامد بدغذایی خود یعنی گرسنگی را تحمل می کند.

از کمک تخصصی غافل نشوید.

اگر کودکتان به شدت بدغذاست یا غذا نمی خورد و با راهکارهای فوق، تغییری در او حاصل نشده است. باید او را نزد متخصص کودک یا کارشناس تغذیه ببرید. پس از بررسی های لازم و  رد احتمالات جسمی، در صورت نیاز نزد روان شناس نیز ببرید. 

منبع: کومامانا

Visits: 6

13 تیر 1402 0 دیدگاه

اضطراب در کودکان

ترجمه مقاله اضطراب در کودکان:
« خانم فرانچسکا کولتررا» ویراستار وبلاگ سلامت دانشگاه هاروارد آمریکا و نویسنده و ویراستار ارشد محتوا برای انتشارات سلامت دانشگاه هاروارد است. او یک نویسنده و برنده جایزه پزشکی و یکی از نویسندگان کتاب های( Living Through Breast Cancer و The Breast ) شناخته می شود. یکی از مقاله‌های ارزشمند این نویسنده سلامت، در خصوص اضطراب در کودکان، نشانه‌ها و روش های درمانی است؛ که امیدواریم با ترجمه این مقاله، چراغ راهی برای آگاهی شما والدین عزیز باشیم.

 

مقدمه:
مشکل اضطراب تمام گروه های سنی از جمله کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. براساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تقریباً 7.1 درصد کودکان 3 تا 17 ساله دچار مشکل اضطراب هستند .

اگر متوجه افزایش ترس، استرس و نگرانی در کودک خود شده‌اید، ممکن است کودک شما با اختلال اضطراب روبرو شده باشد؛ بنابراین توانایی شناسایی علائم و نشانه ها، اولین قدم اساسی در شما با نشانه های اضطراب است. اضطراب سابقه دیرینه ای دارد و در عین حال که با ترس شباهت دارد؛ اما موقعیتی است که خطر حاد ندارد؛ بلکه فرد آن را چنین می پندارد. مشخصه اصلی آن برانگیختگی هیجانی و فیزیولوژیکی در واکنش به ادارک مفرط تهدید یا خطر است. اضطراب مبهم است در حالی که ترس به دلیل مشخص بودن منشاء آن، چندان مبهم نیست. مثلا بارها دیده شده که کودک و نوجوانی با علائم اضطراب مراجعه می کند؛ اما دلیل آن را نمی داند و گاهی دیده شده که کودکی به شدت از سوسک می ترسد که با مشخص بودن منبع ترس، دلیل آن واضح است.

تشخیص کودک مضطرب با نشانه‌های ساده:

خانم فرانچسکا کولتررا ، سردبیر وبلاگ سلامت «دانشگاه هاروارد»  در مقاله‌ای که در این وبلاگ منتشر کرده است در خصوص اضطراب در کودکان و نشانه ها آن چنین می گوید:

«اضطراب جدایی، اضطراب اجتماعی و فوبیای خاص انواعی از اضطراب و البته قابل تشخیص هستند؛ کودکی که گریه می کند و به والدینش می چسبد و یا کودکی که از رفتن به داخل مهد کودک خودداری می کند، به نوعی کودک مضطرب است.

یک کودک مضطرب اجتماعی نگران شرکت در جشن تولد است؛ زیرا با خود می گوید:«هیچ کس با من بازی نمی کند.» یا یک کودک آنقدر از حشرات وحشت دارد که تفریح ​​ساده تابستانی مانند قدم زدن در طبیعت، حفاری در خاک یا گردش در پارک برای او غیرممکن است.»

 

تعطیلات تابستان و ایجاد اضطراب در کودکان:

او در خصوص بروز این مشکل به صراحت به زمان های بدون برنامه یا پر از برنامه، مانند تعطیلات تابستان اشاره دارد و در این باره می گوید:

«در حالی که تعطیلات تابستان برای کودکان پیش‌ دبستانی و دبستانی فرصتی خوشایند برای دوستی‌ یابی و فعالیت‌های جدید فراهم می کند؛ اما می‌تواند باعث ایجاد اضطراب در کودکانی شود که از زمان بدون ساختار، تغییر در وضعیت زندگی، شرکت در کلاس های متعدد یا نداشتن برنامه خاص احساس ناراحت می کنند یا دچار اضطراب می شوند».

 

علائم جسمی، روحی و  روانی اضطراب در کودک:

خانم «کولتررا» می گوید: ضربان قلب، تنفس سریع، عرق کردن، عضلات منقبض، حالت تهوع و ترس از علائم آشنای اضطراب هستند که با واکنش هایی چون « جنگ، گریز، ناشی از تهدیدهای واقعی یا خیالی همراه است». کودکان مضطرب ممکن است از فرد وابسته خود جدا نشوند یا دچار اختلالات خواب شده، گریه کنند یا کابوس ببینند و سردرد یا معده درد نیز داشته باشند.

 

اضطراب فلج کننده:

اما همه چیز اضطراب بد نیست. خانم «کولتررا » به نقل از دکتر  «مونا پاتر»، مدیر پزشکی برنامه تسلط بر اضطراب مک‌لین و خدمات سرپایی کودکان و نوجوانان مک‌لین ، می‌گوید:

«اضطراب می‌تواند به ما انگیزه دهد یا به ما در اجتناب از خطر کمک کند،«مشکل زمانی است که اضطراب از کنترل خارج می شود و تصمیماتی برای ما می گیرد که دیگر مفید نیستند – شاید حتی فلج کننده باشند» در آن مرحله، اضطراب عادی ممکن است به یک اختلال اضطراب تبدیل شده باشد.

 

انواع اضطراب شایع در کودکان:

نویسنده وبلاگ سلامت «دانشگاه هاروارد» به انواع اضطراب از جمله اضطراب جدایی، اجتماعی و فوبیای خاص اشاره می کند.

او می گوید:« در اضطراب جدایی، کودک هنگام جدایی از والدین و مراقبان خود بسیار مضطرب و ناراحت است. از حضور در مهد یا مدرسه، هنگام خوابیدن یا بازی کردن احساس ناراحتی کرده وخیال می کند در هنگام جدایی اتفاقات بدی برای خود یا عزیزانش می افتد.

اضطراب اجتماعی نیز ترس شدید از موقعیت های اجتماعی است. کودک بسیار مضطرب و نسبت به رفتار دیگران حساس بوده و نگران قضاوت شدن یا تحقیر شدن است.

فوبیای خاص ترس شدید و غیرمنطقی ناشی از یک موقعیت یا چیزخاص، مانند رعد و برق، حشرات و یا حیوانات است.»

 

آسیب پذیری کودکان در مقابل اضطراب:

وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی برخی از کودکان را در برابر اضطراب آسیب پذیرتر می کند؟ می گوید:

«اضطراب ممکن است با ترکیبی از دلایل مختلف، از ریشه های عمیقی در وجود کودک سرچشمه گرفته باشد.

عوامل بیولوژیکی، مانند ژن ها و ساختار نرون های مغزی

عوامل روانشناختی، مانند خلق و خوی و راهبردهای مقابله ای

عوامل محیطی، مانند فرزند پروری مضطرب، تجارب و محیط نگران کننده دوران کودکی از جمله این موارد است.

گاهی اوقات، اضطراب ناشی از عوارض جانبی مصرف دارویی خاص است که در این رابطه باید با پزشک کودک مشورت کنید».

 

اضطراب گاه به گاه طبیعی است. اما اگر اضطراب باعث می شود کودک شما فعالیت های خود را محدود کند و اغلب اوقات از انجام کارهای روزانه اجتناب کند، با پزشک اطفال خود صحبت کنید

درمان اضطراب در کودکان:

فرانچسکا کولتررا، سردبیر وبلاگ سلامت دانشگاه هاروارد در بخشی از مقاله خود به مشکل ساز شدن اختلالات اضطراب در رشد کودک اشاره می کند و می گوید:

«اضطراب گاه به گاه طبیعی است. اما اگر اضطراب باعث می شود کودک شما فعالیت های خود را محدود کند و اغلب اوقات از انجام کارهای روزانه اجتناب کند، با پزشک اطفال خود صحبت کنید؛ زیرا  یک اختلال اضطرابی شدید می تواند رشد کودک را به تاخیر بیاندازد یا از مسیر خارج کند.»

 

درمان اضطراب وعوامل تحت تاثیر آن:

«فرانچسکا کولتررا» در این خصوص به روش های درمانی از دیدگاه دکتر پاتر اشاره می کند و می گوید:

بسته به مرحله رشد، سطح و نوع اضطراب، درمان ممکن است متفاوت باشد. و شما به عنوان والد باید متخصصان بهداشت روان کودک، روانپزشک، روانشناس یا مددکار اجتماعی کمک بگیرید.

این متخصصان می توانند به والدین و کودکان کمک کرده و از روش درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده کنند؛ یک درمان بسیار موثر که افکار و رفتارهای مضطرب را برطرف می کند.

دکتر پاتر می‌گوید: «برای مثال، ممکن است کودکان را تشویق کنیم که «تفکر کارآگاهی» را برای گرفتن ، بررسی و تغییر افکار مضطرب تمرین کنند. ما همچنین آنها را تشویق می کنیم تا به محرک های اضطراب آور نزدیک شوند، نه اینکه از آن اجتناب کنند.»

تکنیک های «ذهن آگاهی» و استفاده از داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی نیز ممکن است مورد بحث قرار گیرند. البته اغلب ترکیبی از رویکردها بهترین کار را دارد.

 

راه‌حل‌های پیشنهادی به والدین برای مدیریت اضطراب

وی راه هایی را نشان می دهد که والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا مدیریت اضطراب را یاد بگیرند که از جمله آن شخصی سازی و بیرونی سازی، پیش نمایش موقعیت های اضطراب آور، اعتماد به نفس والدین و الگو برداری صحیح کودکان از رفتار از جمله این موارد است.

وی در خصوص روش های پیشنهاد شده می گوید:

«از فرزندتان بخواهید که نامی برای اضطراب بگذارد. کودک شما نیز می تواند از اضطراب نقاشی بکشد. سپس  به فرزندتان کمک کنید تا اضطراب را زمانی که بروز می‌کند، تشخیص دهد. مثلا «آیا هیولای دندان‌های سیخ‌دار و بنفش به شما می‌گوید کسی نمی‌خواهد با شما بازی کند؟» برچسب زدن و فاصله گرفتن از اضطراب می‌تواند به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد که رئیس آن باشد.»

پیش نمایش موقعیت های اضطراب آور:

«ملاقات با مشاوران یا گشت و گذار در مکان های جدید را نیز می تواند موثر باشد.»

اعتماد به نفس والدین و الگو برداری کودکان از آن:

 «کودکان تحت تاثیر رفتار والدین هستند. آنها اضطراب منتشر شده از والدین را درک کرده و ثبت می کنند؛ بنابراین سعی کنید از طریق کلمات و زبان بدن به آنچه که انجام می دهید، توجه داشته باشید. در صورت لزوم روی تعدیل واکنش های بیش از حد اضطرابی خود کار کنید.»

دنیای خود را به خوبی برای کودک روایت کنید:

«کودکان در حال کدگذاری بر روی جهان پیرامون خود هستند. دکتر پاتر می‌گوید: « در دوران کودکی، مغز کودک مانند اسفنج است و همه چیز را در خود می‌برد؛ بنابراین ما با روایتی که می‌سازیم به آن‌ها می فهمانیم که «آیا دنیا مکانی امن است یا جایی خطرناک که من باید همیشه در آن مواظب باشم؟»

اجتناب از موقعیت های ناراحت کننده، اضطراب را به طور موقت کاهش می دهد و بعد از مدتی در جای دیگر ظاهر می شود. توضیحات منطقی نیز کارساز نخواهد بود؛ زیرا مرکز هیجانی مغز که به عنوان «سیستم لیمبیک» شناخته می شود، به زمان و ابزاری نیاز دارد تا به اندازه کافی آرام شده تا مرکز تفکر (شناختی) مغز دوباره به روز شود.»

به جای اجتناب، ابزارهای تحمل پریشانی را امتحان کنید:

«یک کودک ممکن است در زمان اضطراب صورتش را با آب سرد بشوید. دیگری از پله ها بالا و پایین بپرد تا انرژی منفی را از بین ببرد، یا ماهیچه هایش را منقبض و شل کند. یا با نگاه کردن به اطراف برای یافتن هر رنگی در رنگین کمان، حواس خود را پرت کند.»

قرار گرفتن در معرض موقعیت های اضطراب آور را تمرین کنید:

 «قرار گرفتن تدریجی در معرض موقعیت های اضطراب آور، به تشکیل ساختار مجدد ارتباط نورون ها مغزی فرد مضطرب کمک می‌کند و به کودک نشان می‌دهد که می‌تواند در لحظات مضطرب به خوبی عمل کند.»////

ترجمه شده توسط گروه نویسندگان مجله اینترنتی  «کومامانا» 

Visits: 12

28 خرداد 1402 0 دیدگاه

مراقبت‌های دندانپزشکی برای کودکان

بخش اول:

گفت وگو  با : دکتر مجید رحمانی تحصیلکرده رشته دندانپزشکی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و موسس مرکز توسعه علوم دندانپزشکی dds center

به طورکی دوره های رویش دندانی به 3 دسته تقسیم می شوند. دوره دندان های شیری، دوره دندان های مخلوط و دوره دندان های دائمی . به اولین دندانی های که معمولا  از 6 ماهگی در دهان می رویند و رویش آنها تا 2 الی 3 سالگی ادامه می یابد دندان های شیری گفته می شود… .

آقای دکتر در ابتدا در خصوص کاربرد دندان های شیری توضیح دهید و بفرمایید که این دندان های ابتدایی چه اهمیتی دارند؟

دندان های شیری در جویدن و تغذیه کودک که در سن رشد است بسیار حیاتی است و نبود آن ممکن است کودک را دچار سوء تغذیه کند از طرفی نداشتن دندان های قدامی شیری می تواند در تکلم کودک اخلال ایجاد کند. زیرا تلفظ بسیاری از حروف با برخورد زبان با این دندان های قدامی شکل میگیرد به علاوه دندان های شیری کودکان فضای لازم را برای رویش دندان های دائمی حفظ می کنند و اگر کودک خردسالی دندانی را زود هنگام از دست بدهد دندان های مجاور ممکن است به طرف فضای خالی حرکت کنند و هنگام رویش دندان های دائمی فضای کافی برای آنها وجود نداشته باشد و این کار باعث نهفته ماندن دندانهای دائمی و یا درهمی و کج شدن دندان های دائمی شود.

زمان طبیعی و معمول رویش دندان های شیری از چند ماهگی است ؟

حدود 6 ماهگی اولین دندان شیری که دو دندان وسط فک پایین است رویش میکند
زمان طبیعی برای شروع و رویش دندانهای شیری بین 5 تا 7 ماهگی است ولی یک کودک ممکن است خیلی زودتر از این موعد دندان در آورد مثلا در یک ماهگی و یا شروع رویش دندانهای او تا سن 1.5 سالگی به تاخیر بیفتد که طبیعی است.

در  حین رویش دندان چه مراقبتهایی لازم است؟

بیرون آمدن دندان ها غالبا هیچ گونه درمان و دخالتی نیاز ندارد .اما گاهی نا آرامی و گریه کودک اسباب نگرانی والدین میشود . اولین نشانه دندان درآوردن ، قرمزی تدریجی لثه محل رویش است . کودک معمولا بی تاب و بی قرار و تحریک پذیر می شود.

دست و هر چیز دیگر را که به دستش می رسد به دهان خود می برد.بزاق دهانش زیاد می شود.کم اشتها شده و خوب غذا نمیخورد،زیاد گریه میکند نا آرام و بی خواب میشود.گاهی مختصر تب میکند. ( علایمی مانند اسهال نشانه دندان در آوردن تلقی نمیشود زیرا هیچ دلیل علمی برای ارتباط این دو پدیده وجود ندارد ) برای آرام کردن کودک با یک انگشت تمیز لثه را ماساژ دهید.

ماساژ ملایم لثه با یک فلز سرد مانند پشت قاشق چای خوری در کاهش ناآرامی او میتواند مفید تر باشد.می توانید یک تکه یخ کوچکی را در پارچه ی تمیز پیچیده و روی لثه متورم بمالید.

این کار حتما با دقت و احتیاط انجام شود. گاهی اوقات کودک با گاز گرفتن یک تکه نان یا اجسام سخت احساس آرامش میکند. حلقه های لاستیکی مخصوصی نیز وجود دارد که با گذاشتن در یخچال میتوان به کودک داد تا گاز بگیرد.

مواظب باشید این اجسام باعث خفگی کودک نشود.در صورت ادامه یافتن ناراحتی ،دندانپزشک میتواند با تجویز دارو کودک را آرام کند و هنگامی که دندان در دهان ظاهر شد.همه ناراحتی کودک بر طرف میگردد.

روند رویش دندان های شیری   چگونه و تا چه سنی ادامه دارد؟ 

کودک تقریبا هر 6 ماه یک بار 4 دندان در می آورد و تا پایان سه سالگی رویش 20 دندان شیری که 10عدد در فک بالا و 10 عدد در فک پایین است کامل میشود.

بعضی از والدین از فاصله بین دندان های  شیری فرزندشان نگران هستند و سوال میکنند، وجود فاصله بین دندان های_شیری معمولا طبیعی است و نباید موجب نگرانی باشد ، که عمدتا این فاصله بین دندان های_شیری قدامی فک بالا و پایین دیده میشود.

فراموش نکنید دندانهای شیری کودکان شما با ارزشند زیرا کودکان برای جویدن ،صحبت کردن و همچنین برخورداری از ظاهری زیبا به قدرت و سلامت دندان های شیریشان نیازمندند. دندان های  شیری در جویدن و تغذیه کودک که در سن رشد است بسیار حیاتی است و نیود آن ممکن است کودک را دچار سوتغذیه کند از طرفی نداشتن دندانهای قدامی شیری میتواند در تکلم کودک اخلال ایجاد کند. زیرا تلفظ بسیاری از حروف با برخورد زبان با این دندان های قدامی شکل میگیرد.به علاوه دندان های  شیری کودکان فضای لازم را بری رویش دندان های دایمی حفظ میکند.

در صورت افتادن زود هنگام دندان شیری و لزوم کشیدن آن چه باید کرد ؟

اگر کودکتان دندان شیری خود را زودتر از موعد از دست داد ،او را نزد دندان پزشک ببرید تا در جای خالی دندان شیری او وسیله ای به نام “فضا نگه دار” قرار دهد. این وسیله اجازه حرکت دندان های مجاور را به این فضا نمیدهد و فضا برای رویش دندان دایمی زیر لثه حفظ میشود. در غیر این صورت دندان های  شیری مجاور به سمت فضای دندانی خم شده و جلوی رویش دندان دایمی را میگیرند و دندان های کودک نامنظم می شوند.

فضا نگه دار یا اس ام SM (Space Maintainer )به دو صورت ثابت و متحرک ساخته میشود.

در 5 سالگی به کودک توضیح دهید که افتادن دندان کودک طبیعی است. این امر مانع میشود که کودک در هنگام شروع افتادن دندان هایش نگران شود.

رویش اولین دندان دایمی در چه سنی است ؟

اولین دندان دایمی حدود 6تا 7 سالگی رویش می کند. و آن دندان آسیایی بزرگ اول فک پایین است که پشت دندان های شیری رویش میکند.و به مرور زمان دندانهای دیگر دایمی رویش نموده تا در سن 11 تا 13 سالگی تمام دندان های شیری افتاده و دندان های دایمی جایگزین میشود.

اکثر والدین تصور میکنند که اولین دندان آسیا که در پشت دومین دندان شیری می روید،شیری است. درحالی که این تفکر صحیح نیست و این دندان که در سن 6 تا 7 سالگی در عقب دندان های شیری رویش میکند دایمی است،و چون در این سن کودک اهمیت چندانی به رعایت بهداشت دهان خود نمیدهد به همین دلیل بیشترین میزان پوسیدگی در بین دندان های دایمی مربوط به همین دندان است. لذا توجه داشته باشید دندانی که در سن 6 تا 7 سالگی در پشت آخرین دندان شیری میروید دایمی است و نسبت به سالم ماندن آن وسواس بیشتری نشان دهید.

آیا دندان های دایمی از دندان های شیری مقاوم تر است؟ 

بین دندان های شیری و دایمی از لحاظ جنس و مقاومت به پوسیدگی ، شکل و غیره رابطه معنی داری اعلام نشده است. ممکن است کودک دندان های شیری محکم و بدون پوسیدگی داشته باشد ،در حالی که دندان های دایمی او مستعد پوسیدگی و به شدت دچار پوسیدگی شوند و یا بالعکس

در بعضی از مواقع دیده شده که دندان های دایمی کج در می آیند دلیل آن چیست؟

گاهی در شرایطی که دندان شیری کودک نیفتاده یکی از دندانهای دایمی او کج از کنار دندان شیری سر می زند که والدین را نگران میکند . درحالت عادی رویش دندان های دایمی که در زیر دندانهای شیری قرار دارند به ریشه دندان شیری فشار آورده و رفته رفته باعث خورده شدن و تحلیل ریشه دندان شیری شده و وقتی دندان شیری بدون ریشه شد، افتاده و دندان دایمی سر میزند.گاهی دندان دایمی که شروع به رویش میکند بنا به دلایلی در مسیر اصلی خود نبوده و دندان دایمی مسیری انحرافی طی میکند و ریشه دندان شیری سالم باقی می ماند . و دندان دایمی از کنار دندان شیری سر میزند،بدون آنکه دندان شیری افتاده باشد. این پدیده در مورد دندان های شیری قدامی پایین که دندان دایمی از پشت آنها سر میزند شایع تر است

در چنین وضعیتی نکات زیر را مد نظر داشته باشید:
1- در صورتی که متوجه رویش دندان دایمی شدید بدون اینکه دندان شیری بیفتد سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید تا نسبت به کشیدن دندان شیری اقدام کند
2- دندانی که کج در آمده در صورتی که به موقع تشخیص داده شود و نسبت به کشیدن دندان شیری اقدام گردد به مرور به جای اصلی خود برمیگردد.
3- در صورتی که این اختلال دیر تشخیص داده شود به صورتی که دندان دایمی در مسیر انحرافی کاملا رشد کند و به سطح دندان مقابل برسد و تثبیت شود دیگر با کشیدن دندان شیری دندان دایمی به جای اصلی خود باز نمیگردد و نیاز به ارتودنسی پیدا میکند.
4- مراجعه دوره ای به دندانپزشک جهت معاینه با تشخیص به موقع تاخیر در رویش دندان های دایمی و دیر افتادن دندانهای شیری تمام مشکلات ذکر شده اتفاق نخواهد افتاد و قابل پیشگیری است.

بخش دوم:

گفت وگو  با : سرکار خانم آزاده حری «متخصص دندان پزشکی کودکان و نوجوانان  و ارتودنسی پیشگیری»

دندان های شیری نقش مهمی در توسعه و شکل گیری فک و دهان دارند. در واقع دندان های شیری کودک، طول قوس در فک را حفظ  کرده و به رشد دندان های دائمی  در مسیر درست کمک می کنند . همچنین عضلات فک و تشکیل استخوان فک به دندان های شیری بستگی دارد تا فاصله مناسب دندانهای دائمی را حفظ کند… .

سرکار خانم دکتر حری لطفا ابتدا در مورد اهمیت دندان های شیری توضیح دهید و بفرمایید که این دندان ها در رویش دندان های دائمی چه نقشی دارند؟

دندان های شیری علاوه بر زیبایی صورت کودک در جویدن  و تغذیه کودک نقش به سزایی دارند. نقش مهم این دندان ها در رویش دندان های دائمی این است که فضا را برای دندان های دائمی حفظ می کنند تا این دندان ها در سن مناسب و زمان مشخص رویش مناسبی داشته باشند.
رویش دندان های شیری از چه سنی شروع می شود و چه سنی به پایان می رسد ؟

معمولا رویش دندان های شیری از سن شش ماهگی شروع می شود و تا سن 29 ماهگی  نزدیک به سه سالگی ادامه پیدا می کند؛ معمولا دوره رویش دندان ها در این رنج قرار دارد اما در بعضی از بچه ها ممکن است کمی زودتر یا دیرتر اتفاق بیفتد.  

با توجه به موقتی بودن  دندان های  شیری اگر این دندان ها دچار پوسیدگی شوند آیا نیاز به اقدامات دندانپزشکی دارند؟ چرا؟

بله اگر دندان های شیری دچار پوسیدگی شوند حتما باید درمان شوند؛ زیرا درمان نکردن آنها باعث انتقال پوسیدگی به سایر دندان ها در دهان شده و آبسه و ناراحتی کودک را به دنبال دارد. این آبسه ممکن است جوانه دندان دائمی را تحت تاثیر قرار دهد، باعث از بین رفتن آن شده  یا پروسه رویش دندان دائمی را متوقف کند، بنابراین کشیدن دندان های شیری زودتر از زمان موعد نه تنها در خوردن و تغذیه کودک اختلال ایجاد می کند؛ بلکه موجب می شود تا فضای  دندانی برای رویش دندان های دائمی کافی نباشد؛ پس دندان های شیری  در اولین مراحل پوسیدگی دندانی باید سریع درمان شود.

اگر دندان شیری دچار پوسیدگی شود معمولا پزشک چه اقدامی در وهله اول انجام می دهد؟
اگر پوسیدگی دندان در مراحل ابتدایی بوده و هنوز حفره تشکیل نشده است؛ می توان با اقدامات پیشگیری مانند «فلوراید تراپی»  و آموزش به بیمار در خصوص رعایت بهداشت دهان و دندان، روند پوسیدگی را متوقف کرد. اما اگر پوسیدگی پیشرفت کرده و  در دندان حفره ایجاد شده باشد؛ باید با درمان های  دندان پزشکی، پوسیدگی  دندانی را حذف و به صورت مناسب آن را ترمیم کرد.

آیا برای دندان های شیری عصب کشی  یا اعمال جراحی انجام می شود؟ در چه مواقعی پزشک دست به چنین اقدامی میزند؟
بله عصب کشی برای دندان های شیری انجام می شود و اگر پوسیدگی دندان شیری عمیق باشد ، مینا و تاج دندان را تحت تاثیر قرار داده  و  به عصب رسیده باشد؛ باید حتما عصب کشی شود.

سوالی که اغلب والدین از ما می پرسند این است که آیا عصب کشی دندان شیری برای دندان دائمی مشکل ایجاد می کند یا  خیر؟

در پاسخ باید بگویم عصب کشی دندان شیری با  یک روش خاص  انجام می شود و تا زمان تحلیل دندان شیری و رویش دندان دائمی؛ مشکلی برای  دندان دائمی  ایجاد نمی کند. البته دندان های شیری در موارد خاص چون تداخل با دندان دائمی به جراحی نیاز دارند. 

Visits: 13

28 خرداد 1402 0 دیدگاه

تاثیر مخرب امواج موبایل بر مغز کودک

در این نوشته قصد داریم، گزارش تاثیر امواج موبایل بر سلامت کودکان را بر اساس مقالات و گفته های محققان مورد برسی قرار دهیم.

مقدمه:
اگر شما مادر و پدر کودکان خردسالی هستید که به شدت عاشق جاذبه های فنآوری است، بسیارمشکل است که در مقابل تحویل ندادن یک گوشی هوشمند یا تبلت برای سرگرم کردن کودکتان مقاومت کنید. چراکه شما هم به شدت نیاز دارید تا کودک دلبندتان ساعاتی آرام  و سرگرم باشد. در حال حاضر که انواع برنامه های ویدیویی و بازی های عالی برای کودکان طراحی شده است، پس چرا که نه، می توان از این مزیت استفاده کرد. حال سوال ما این است: آیا از تاثیرامواج بر مغز و سلامت کودک خود خبر دارید؟ اگر نه در این مقاله با ما همراه شوید….

طبق مقاله ای با موضوع  «شبیه‌سازی تشعشعات موبایل در مجاورت سر بزرگ‌سال و کودک» که درسال 97 توسط چند نفر از محققان ایرانی در گروه مهندسی برق دانشگاه پیام نور واحد زنجان، دانشکده مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت ایران و گروه مهندسی برق دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین انجام شد؛ این نتیجه به دست آمد که: قرار گرفتن مغز انسان در نزدیکی یک منبع تولید کننده امواج الکترومغناطیسی، می تواند به فعالیت طبیعی مغز لطمه زده و عملکرد عادی آن را مختل نماید.

تأثیر امواج الکترومغناطیسی موبایل بر روی سر بزر گسال و کودک

در این مقاله تأثیر امواج الکترومغناطیسی موبایل بر روی سر بزر گسال و کودک، مورد بررسی و مقایسه دقیق قرار گرفته است.

یافته های این پژوهش که با شبیه سازی و مقایسه انجام شده برای تأثیر امواج موبایل بر روی مغز انسان بزرگسال و خردسال، دیده می شود؛ عمق نفوذ این امواج در کودکان، بسیار بیشتر از بزرگسالان است.

در این تحقیق که از شبیه ساز HFSS و نیز روش عددی اجزای محدود- انتگرال مرزی که بسیار روشی  سریع و قدرتمند است، استفاده شده که از این رو می‌توان به طور دقیق، نحوه تأثیر امواج الکترومغناطیسی بر روی اجزای مختلف سر انسان نظیر تأثیر امواج موبایل بر مغز فرد بزر گسال و خردسال را مشاهده کرد.

در این مطالعه اثرات مضر امواج موبایل بر روی سر کودکان در مقایسه با بزرگسالان مورد مطالعه قرار گرفته است و نتایج نشان می دهد که امواج موبایل عمق نفوذ بیشتری در سر کودکان دارند؛ لذا کاهش دسترسی کودکان به موبایل توصیه می شود. همچنین تحقیقات حاکی از این است که استفاده از تلفن همراه خطر ابتلا به پرخاشگری و عصبانیت را افزایش میدهد و استفاده کنندگان از تلفن همراه، در صورتی که حدود   ۳۰دقیقه قبل از خواب، تحت تأثیر امواج قرار گیرند، فعالیت مغز آنها دچار تغییرات زیادی شده و موجب بروز خوابهای آشفته در افراد به خصوص کودکان می شود.

آیا تشعشعات تلفن برای کودکان خطرناک است؟

آیا تشعشعات تلفن برای کودکان خطرناک است؟ نوشته خانم «هانا کالوین» در سایت مرکز ملی تحقیقات سلامت واشنگتن دی سی

درادامه مقاله ای با عنوان «آیا تشعشعات تلفن برای کودکان خطرناک است؟» نوشته خانم «هانا کالوین» در سایت مرکز ملی تحقیقات سلامت واشنگتن دی سی منتشر شده است که اثرات مخرب استفاده طولانی مدت از تلفن همراه برمغز کودکان را مورد بررسی قرار می دهد.

دراین نوشته آمده است که تلفن های همراه نوعی تشعشع از خود ساطع می‌کنند که به تشعشعات الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی (RF-EMR) معروف است  که به آن تشعشعات مایکروویو نیز گفته می شود.

بنابراین نگرانی‌هایی از سوی جامعه علمی در مورد ایمن بودن یا نبودن تلفن های همراه وجود دارد که سرطان از جمله این موارد است .

اما از آنجایی که پیشرفت سرطان ها 10 تا 20 سال طول می کشد و استفاده مکرر از تلفن همراه در کودکان یک پیشرفت نسبتاً جدید است، سؤالاتی ایجاد می شود مبنی براینکه «آیا به طور کلی باید نگران تشعشعات تلفن همراه باشیم؟

دانشمندان در مورد اینکه آیا تشعشعات تلفن همراه می تواند باعث سرطان یا سایر مشکلات سلامتی شود، اختلاف نظر دارند. از آنجایی که بسیاری از کودکان و بزرگسالان به طور مکرر از تلفن همراه استفاده می کنند، انجام مطالعه مقایسه میزان استفاده زیاد و کم از تلفن همراه را دشوار می کند.

البته از آنجایی که تومورهای مغزی و سایر سرطان‌ها معمولاً تا چندین دهه پس از مواجهه اولیه ایجاد نمی‌شوند، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا بدانیم تلفن‌های همراه چقدر و تحت چه شرایطی خطرناک هستند.

تا زمانی که متوجه شویم، تلفن های همراه خطرناک هستند، بسیاری از مردم آسیب خواهند دید. در اینجا چند نکته احتیاطی در مورد نحوه محافظت از فرزندان خود در برابر مشکلات سلامتی که ممکن است به تشعشعات تلفن همراه مرتبط باشد، آورده شده است.

برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض تشعشات موبایل چه باید کرد؟

  • حالت هواپیما را برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض تشعشع، هنگام استفاده کودک از دستگاه فناوری یا وقتی تلفن همراه نزدیک مادرباردار است را فعال کنید.
  • شبکه‌ها و دستگاه‌های بی‌سیم را در زمانهایی که فعالانه از آن‌ها استفاده نمی‌کنید را خاموش کنید تا میزان قرار گرفتن اعضای خانواده در معرض تشعشع را کاهش دهید.
  •  به عنوان اولین قدم آسان، Wi-Fi خود را هنگام خواب خاموش کنید.
  • برای جلوگیری از افزایش قرار گرفتن در معرض تشعشع، استفاده از تلفن ها یا وای فای را در جایی که پوشش بی سیم دشوار است، کاهش دهید.
  • هنگامی که از تلفن همراه استفاده می کنید از بلندگوی تلفن یا یک گوشی متصل استفاده کنید. برای محافظت از کودکان در برابر تشعشعات، به جز مواقع ضروری، بهتراست از بلندگوی تلفن همراه استفاده شود
  • برای کاهش قرار گرفتن در معرض تشعشعات ساطع شده ، فاصله بین خود و تلفن همراه خود را هر زمان که روشن است افزایش دهید. به عنوان مثال، در حالی که کودک روی پاهای شماست از تلفن همراه استفاده نکنید و تلفن همراه خود را در ساک نوزاد، گهواره یا جیب خود قرار ندهید.
    وقتی تلفن روشن است، به فرزندانتان بگویید به جای در دست گرفتن یا حمل آن در جیب، آن را تا حد امکان در یک کوله پشتی (مانند یک جیب بیرونی) یا روی میز یا سایر وسایل خانه قرار دهند.

دستورالعمل‎هایی برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض انرژی فرکانس رادیویی تلفن های همراه

ایالت کالیفرنیا در آمریکا دستورالعمل‎هایی را برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض انرژی فرکانس رادیویی از تلفن های همراه صادر کرد:

این اقدامات ایمن عبارتند از:

  • هنگام خواب، تلفن خود را چند فوت دورتر از بدن خود نگه دارید.
  • هنگام پخش صدا یا ویدیو، دستگاه خود را از بدن و سر خود دور نگه دارید.
  • اگر با تلفن صحبت می کنید، به جای نگه داشتن گوشی در نزدیکی سر، از هدست استفاده کنید.
  • در یک وسیله نقلیه با حرکت سریع یا در حمل و نقل سریع، از حالت هواپیما استفاده کنید زیرا تلفن شما انرژی فرکانس رادیویی بیشتری را برای حفظ اتصال از یک برج تلفن همراه به برج دیگر مصرف می کند./////

پایان بخش اول.

این مطلب ادامه دارد…….

Visits: 7

28 خرداد 1402 0 دیدگاه

کمک‌های اولیه در مواقع خطر

دکتر رحیم صمدی  دکترای حرفه ای پزشکی
موضوع: انسداد راه هوایی با جسم خارجی

کمکهای اولیه برای کودکان مستلزم  آموزش های دقیق و متوالی است .

پدران و مادران عزیز ، ممکن است ما به اندازه متخصصان و پزشکان ، مهارت نداشته باشیم ، اما کسب مهارت کمک های اولیه به کودکان می تواند در شرایط خاص ، تعیین کننده باشد. کودکان هر چیزی را امتحان می‌کنند و در شرایط خطرناک مختلفی گیر می‌افتند. آنها ممکن است هنگام غذا خوردن دچار خفگی شوند، از روی دوچرخه و وسایل بازی پارک بیفتند و وقتی جراحت‌هایی مثل بریدگی‌ها، شکستگی‌ها، زمین خوردن و سوختگی برای کودکان پیش بیاید، لازم است همهٔ ما نکات توصیه‌های اولیه برای کمک به کودکان را بلد باشیم تا چگونگی برخورد و کمک درست و مناسب پزشکی را در زمان بروز حوادث مختلف بدانیم.  با آموزش چند نکته  در خصوص اقدامات لازم برای خفگی همراه  ما باشید .

  • بیش از % 90 مرگ های ناشی از خفگی جسم خارجی در اطفال، در کودکان زیر 5 سال اتفاق می افتد.
  • 65 درصد این قربانیان شیرخوار می باشند.
  • شایعترین سن 6 ماه تا 3 سال است .
  • مایعات شایع ترین علت خفگی در شیرخواران است.
  • بادکنک، اشیا ریز، غذاها، آب نبات، مغزها، انگور و تکه های کوچک اسباب بازی، شایع ترین علل انسداد راه هوایی در اثر جسم خارجی در کودکان را تشکیل می دهند.

علائم شایع

1-شروع نا گهانی مشکل تنفسی همراه با سرفه.
2-اوغ زدن، استریدور، یا خس خس.
3-شروع نا گهانی یک مشکل تنفسی در فقدان تب.
4-دیگر علائم تنفسی (سرفه قبلی، احتقان بینی).

رفع انسداد راه هوایی

توجه:

در انسداد خفیف کودک می تواند سرفه کرده و از خود صداهایی تولید کند.

 زمانی که انسداد شدید است، قربانی قادر به سرفه کردن و یا تولید هیچ صدایی از خود نمی باشد. 

در انسداد خفیف چه باید کرد؟

 وضعیت کودک را از لحاظ انسداد راه هوایی شدید تحت نظر بگیرید. به او اجازه دهید با سرفه کردن راه هوایی خود را باز کند.
در انسداد شدید چه باید کرد؟ 

اگر قربانی کودک است قسمت زیر دیافراگمی شکم او را فشار دهید. اگر قربانی شیر خوار است پنج ضربه به پشت و متعاقب آن پنج بار فشردن قفسه سینه را ادامه دهید.

اگر کودک بیهوش شود چه باید کرد؟   

1.بدون اینکه نبض را چک کنید( عملیات احیا را با ماساژ قلبی )شروع کنید.
2 .بعد از 30 ماساژ قلبی، راه هوایی را باز کنید.
3 .اگر جسم خارجی را می بینید آن را خارج سازید.
4 .از جستجوی کورکورانه دهان با حرکات پارویی انگشت پرهیز کنید.
5 .دو بار تنفس بدهید و دوره های ماساژ قلبی و تنفس دادن را تا زمانی که جسم خارجی بیرون رانده شود ادامه دهید.
6-بعد از دو دقیقه، اگر هنوز کسی به اورژانس خبر نداده باشد،
اورژانس را خبر کنید.

شکستگی استخوان

گاهی اوقات کودک در هنگام بازی در پارک و  یا بازی با همسالان خود دچار حوادث مختلف از جمله پرت شدگی از بلندی، ضربه به  نقاط بدن و در نهایت شکستگی استخوان می شود در این گونه مواقع چه باید کرد؟

نکاتی که در کودک حادثه دیده باید مورد توجه قرارگیرد:

پیش بینی انسداد راه هوایی در اثر تکه های دندان، خون یا سایر موارد را بکنید.
کلیه خونریزی های خارجی را با اعمال فشار مستقیم روی آنها متوقف نمایید.
زمانی که احتمال صدمه دیدن ستون فقرات وجود دارد،
حرکت ستون فقرات گردنی و جابجایی های سر و گردن را به حداقل برسانید.
در صورت امکان کودک مبتلا به آسیب های جدی را به یک مرکز ترومای متبحر در زمینه کودکان ارجاع دهید.

غرق شدگی

عوامل تعیین کننده عواقب غرق شدگی:

1 .طول مدت قرارگیری در زیر آب
2 .دمای آب
3.سرعت عمل و کیفیت ارائه عملیات احیا

اقدامات مورد توجه در غرق شدگی:

1-احیا را با خارج سازی ایمن و هرچه سریعتر قربانی از آب شروع کنید.
2 .از دادن ماساژ قلبی در آب خودداری کنید.
3 .قبل از خبر کردن اورژانس و دریافت یک AED ،پنج بار و به مدت دو دقیقه (ماساژ و تنفس بدهید ) 

کمکهای اولیه را برای نوزادان و کودکان بیاموزید

سایت صلیب سرخ بریتانیا 2021 

Visits: 3