اگر فرزندتان ناگهان علاقه اش را به غذایی از دست می دهد و از خوردن آن امتناع دارد؛ به این موضوع توجهی نکنید. اجازه دهید آنچه دوست دارد را بخورد و آنچه را نمی خواهد را نخورد.  پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذایش را بدون هیچ اشاره و اهمیتی بردارید. اگر مشخص کرد از کدام ماده غذایی بدش می آید؛ در حالی که قبلا آن را می خورده است، حساسیت نشان ندهید.  چند روز بعد دوباره آن ماده را در غذا بریزید. احتمالا غذایش را می خورد چون می داند علاقه نداشتن او توجه کسی را جلب نکرده و باید به دنبال راهی دیگر برای جلب توجه باشد.

مورد دیگری که باید به آن دقت کنید؛ این است که در حضور کودک با دیگران درباره بدغذایی او یا کودکان دیگر صحبت نکنید.

با این کار او را در این مورد حساس خواهید کرد.

بچه ها از این که مرکز توجه شما و صحبت هایتان باشند لذت می برند. بنابراین  ممکن است برای این منظور در غذا خوردن بازی دربیاورند و شما ناچار شوید از این شیوه و نگرانی به عنوان ابزار و سلاحی برای تحت فشار قرار دادن کودک استفاده کنید.

همچنین کار را به آنجایی نرسانید که او حس کند شما برای غذا خوردن او باید دنبالش بدوید.

در هنگام تهیه غذا، می توانید مشارکت فرزند خود را  هر چند کم، به کار گیرید تا احساس مثبتی نسبت به تهیه غذا در او ایجاد کنید.

برای کودک بشقاب، کاسه و لیوان مخصوص به خودش بخرید.

بهتر است او را هم همراه خود ببرید و اجازه دهید خودش ظرف هایش را انتخاب کند.

همچنین می توانید برای خرید مواد غذایی، به خصوص آنهایی که کودک می خورد، از او کمک بگیرید و اجازه دهید او هم انتخاب کند.

برای ایجاد شادی و نشاط و ایجاد احساسات مثبت در کودک به هنگام غذا خوردن می توان از روش های مختلفی استفاده کرد.

برای مثال می توانید یکی دوتا از عروسک هایش را کنار او بنشانید و با اجرای یک نمایش غذای کودک را به او بدهید؛ یا اینکه برای فرزندتان نقاشی بکشید.

عکس خودش را بکشید و با خوردن هر قاشق یکی از اعضای آن را کامل کنید.

مثال : دیگر برای مفرح کردن غذا خوردن این است که هنگام غذا دادن به کودکتان برایش قصه بگویید. یا کتاب بخوانید.

می توانید خاطره ای که کودک آن را دوست دارد، مثل رفتن به پارک را برایش بازگو کنید.

وقتی بچه ها با هم هستند بهتر غذا  می خورند.

اگر فرزند شما در حال بازی کردن با دوستانش است؛ از آنها بخواهید همه برای غذا خوردن بیایند. یا اینکه غذای شان را به محل بازی شان ببرید.

در این زمان شرایطی را فراهم کنید که فرزند شما با کودکی که اشتهای خوبی دارد و خوب غذا می خورد، همراه شود.

بچه ها معمولا از هم تقلید می کنند. 
ممکن است فرزند شما هم برای امتحان کردن غذا تشویق شود.

در این راستا می توانید از کودک خود یا بچه های دیگر هنگام خوردن غذا ، فیلم بگیرید و بعضی وقت ها این فیلم را برای فرزندتان بگذارید تا او به خوردن غذا تشویق شود. 

هر گاه متوجه شدید دلیل علاقه نداشتن به غذای خاص، طعم و مزه غذا نیست و فقط احساس نامطلوب غذا در زبان و دهان است؛ شیوه تهیه را عوض کنید.

برای مثال اغلب کودکان به هویج خام بیشتر از پخته علاقمندند یا سیب زمینی سرخ کرده را به آب پز ترجیح میدهند. 

بنابراین آن نوع غذایی  را که دوست دارد؛ برای او تهیه کنید.

برخی از مواد غذایی نیز برای کودک، حداقل تا سنین خاصی بسیار بدطعم هستند.

برای جبران می توان از مواد غذایی مغذی تری استفاده کرد اما کودک را مجبور به خوردن آن نوع ماده غذایی خاص نکنید.

حتما در نحوه غذا دادن به کودک خود به  طعم ، رنگ و ظاهرا غذا دقت کنید.

 در درجه اول باید غذایی را برای او تهیه کنید که او را تحریک کند؛ برای مثال اگر غذای رنگی برایش جذابتر است؛ غذاهایی با رنگ های متنوع برای او تهیه کنید.

همچنین غذا را به نوعی شکل دهید که او دوست دارد. غذاها به شکل انگشتی، رنگی و جذاب برای کودکان مطلوب هستند.

مثلا بیشتر بچه ها فرم پیتزا را خیلی دوست دارند یا اینکه دوست دارند غذا را در دست بگیرند و بخورند.

یکی از چیزهایی که مانع خوردن غذا یا میان وعده های مغذی در بچه ها می شود،؛ خوردن تنقلات است.

بهتر است تا حد امکان از خرید و نگهداری اینگونه تنقلات خودداری کنید.

همچنین به یاد داشته باشید مادر، پدر یا خواهر و برادر بزرگتر بهترین الگو و راهنما برای کودکان هستند.

فرزند شما غذاهایی را خواهد خورد که شما می خورید؛  نه آنهایی که به او می گویید بهتر است بخورد.

پس سعی کنید همیشه مواد غذایی مفید خریداری کنید و  رژیم غذایی سالم و متناسبی داشته باشید. 

نگران نباشید و باور کنید فرزند شما با یک وعده غذا نخوردن آسیب نمی بیند یا سوءتغذیه نمی گیرد.

پس باقیمانده غذایش را نخورید یا به او شکلات و بیسکویت ندهید.

چون باید بداند اگر غذایش را نخورد؛ چیز دیگری به جای غذا به او داده نخواهد شد.

فقط در هنگام غذا خوردن با سایر اعضای خانواده به او چند گزینه پیشنهاد دهید.

آن هم پیشنهادهای کم زحمت! یعنی اگر غذا سوپ بود و کودک شما دوست نداشت، می توانید خوردن نان و پنیر را به او پیشنهاد دهید.

اما به پختن یک غذای دیگر مشغول نشوید.

در این صورت کودک یا انتخاب ساده دوم را می پذیرد یا پیامد بدغذایی خود یعنی گرسنگی را تحمل می کند.

اگر کودکتان به شدت بدغذاست یا غذا نمی خورد و با راهکارهای فوق، تغییری در او حاصل نشده است. باید او را نزد متخصص کودک یا کارشناس تغذیه ببرید. پس از بررسی های لازم و  رد احتمالات جسمی، در صورت نیاز نزد روان شناس نیز ببرید.