بازی مهمترین بخش زندگی کودکان است کودکان از طریق بازی افکارشان را بازگو می کنند؛ به همان راحتی که بزرگسالان احساساتشان را با کلمات بیان می کنند. آنان نیز همین کار را به وسیله بازی انجام می دهند. کودک در طول بازی توانایی حل مشکلات خود را پیدا می کند و به وسیله آن می تواند اعتماد به نفس و روحیه استقلال طلبی را در خود پرورش دهد. از طریق بازی با محیط و اطرافیان خود تعامل برقرار می کند آنان احساساتی چون ترس، اندوه، شادی و عصبانیت خود را از طریق بازی بیان کرده و به این ترتیب احساس امنیت و ارزشمند بودن می کنند. کودک در بازی نیازهای حسی، حرکتی،درکی،شناختی و اجتماعی خود را برآورده می سازد و از این طریق، انرژی خود را تخلیه می کند. این کار باعث افزایش آرامش او شده و سطح توجه کودک را بالا می برد.

اگر این انرژی امکان بروز پیدا نکند؛ چه اتفاقی می افتاد؟
احتمالا به اضطراب، افسردگی و پرتحرکی تبدیل می شود و حتی یادگیری را دچار اختلال می کند. بنابراین؛ در واقع بازی به اندازه تغذیه صحیح و امنیت برای رشد کودک مهم و ضروری است و بازی از جمله عاملی است که به رشد تفکرات و خلاقیت های کودک کمک می کند.