پیشگفتار:

بیش فعالی  نوعی اختلال رفتاری – رشدی است که باعث بروز واکنش‌های تکانشی، اختلال در یادگیری و فعالیت‌های فیزیکی بیش  از اندازه شده و با برخی رفتارهای غیرعادی همراه است. اختلال نقص توجه بیش‌تر در کودکان تشخیص داده می‌شود.

علل اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی

دانشمندان در حال مطالعه‌ٔ علل و عوامل خطرساز این اختلال هستند تا بتوانند راه‌های بهتری برای مدیریت و کاهش شانس ابتلای فرد به آن پیدا کنند. علت‌ها و عوامل خطرساز اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی ناشناخته است، اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ژنتیک نقش مهمی دارد. مطالعات اخیر در مورد دوقلوها، ژن‌ها را با اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی ارتباط داده است. علاوه بر ژنتیک، دانشمندان در حال بررسی سایر علل احتمالی و عوامل خطر هستند، از جمله:

  • صدمه‌ٔ مغزی
  • قرار گرفتن در معرض محیط آلوده، به عنوان مثال، در معرض سرب در دوران بارداری یا در سن‌های جوانی
  • مصرف الکل و دخانیات در دوران بارداری
  • زایمان زودرس
  • وزن پایین هنگام تولد

نشانه های کودک بیش فعال:

  1. فرد وول می‌خورد و زیاد صحبت می‌کند.
  2. نشستن برای مدت طولانی، برای مثال، در یک وعدهٔ غذایی یا هنگام انجام تکالیف برایش دشوار است.
  3. کودکان کوچک‌تر ممکن است دائماً بدوند، بپرند یا از در و دیوار بالا بروند.
  4. فرد احساس بی‌قراری می‌کند و با تکانشگری مشکل دارد.
  5. شخصی که تکانشی است ممکن است کار یا صحبت دیگران را مرتب قطع کند.
  6. چیزهایی را از دست مردم بقاپد یا در زمان‌های نامناسب صحبت کند.
  7. برای شخص دشوار است که منتظر نوبت خود بماند یا به دستورالعمل‌ها گوش دهد.

علائم اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی

نکته مهم:

برای کودکان طبیعی است که گاهگداری در تمرکز و رفتار مؤدبانه مشکل داشته باشند.
با این حال، کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی، این رفتارها را با بالا رفتن سن پشت سر نمی‌گذارند و این علائم با رشد آنها ادامه می‌یابد.

این اختلال ممکن است، شدید باشد و می‌تواند در مدرسه، خانه یا رابطه با دوستان مشکل ایجاد کند. کودک مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی ممکن است:

  • زیاد خیال‌پردازی کند.
  • چیزها را زیاد فراموش یا گم کند.
  • دائم در جنب و جوش باشد یا به خود بپیچد.
  • زیاد صحبت کند.
  • اشتباهات سهل‌انگارانه انجام دهد یا به شکل غیرضروری ریسک کند.
  • در مقاومت در برابر وسوسه مشکل پیدا کند.
  • انتظار کشیدن  برایش دشوار باشد
  • در کنار آمدن با دیگران دچار مشکل شود.
  • از کارهایی که به تلاش ذهنی نیاز دارد اجتناب کند؛ عدم تمرکز ذکر شده باعث می شود کودک از فعالیت هایی که نیاز به تلاش ذهنی پایدار دارد ، مانند توجه به کلاس یا انجام تکالیف خانه ، خودداری کند.

Visits: 1