کودکان همواره نیازمند بازی هستند، محرومیت از بازی به معنای عدم وجود فرصت‌هایی است که کودک می‌تواند با بسیاری از تجربیات حساس و حیاتی زندگی آشنا شود. برخی از تاثیرات مخرب بازی نکردن برکودک عبارتند از:

  1. بیشتر شدن پرخاشگری کودکان و رفتار خشونت آمیز و ضد اجتماعی
  2. بروزافسردگی در کودکان، احساسات سرکوب شده، بیقراری مفرط و اضافه وزن
  3. عدم رشد کافی در سیستم اعصاب مرکزی
  4. کاهش عملکرد در نواحی اختصاصی مغز در حدود بیست تا سی درصد

در طول سال‌های اخیر خواه ناخواه بسیاری از والدین تحت تاثیر جهانی که پر از رقابت و پیچیدگی است، قرار دارند. در نتیجه از همان کودکی خانواده در تلاش است تا فرزندانی آماده ورود به چنین جهانی پرورش دهد. متخصصان کودک بازی آزاد را به عنوان یک ضرورت در دوران کودکی در نظر می‌گیرند. آن‌ها به والدین توصیه می‌کنند در بازی کودکان برنامه ریزی، فشرده سازی و زمانبندی را لحاظ نکنند. اما قطعا والدین برای ایمنی کودک باید نظارت داشته باشند و بیشتر بازی‌ها باید توسط کودک هدایت شود. تایج مطالعات هاتنموزر و همکارانش (1995) نشان داد که اگر کودکان به شدت در درون خانه مورد محافظت و توجه  و مراقبت قرار بگیرند و به آن ها فرصت بازی کردن خارج از خانه (کوچه، پارک، حیاط) داده نشود، آن ها محرومیت از بازی را تجربه می کنند و احتمالا حدودی از نشانه های آشکار افسردگی و احساسات سرکوب شده و مشکلاتی در روابط اجتماعی، تا خطر فزاینده ی چاقی مفرط را نشان می دهند

Visits: 5